bird
sun

Wakacyjne rady

Drogi Rodzicu!

Wakacje to dobry moment na aktywności, na które zwykle nie ma czasu, a także takie, które cudownie wpływają na wszechstronny rozwój dziecka oraz z pewnością,zapewnią Wam wspaniałe wspomnienia.

 

Zatem co warto robić w czasie wakacji?

  1. Stwórz okazję do kontaktów dziecka z rówieśnikami i osobami dorosłymi znanymi i obcymi. Planuj wzajemne spotkania, sąsiedzkie odwiedziny, kontakty z bliższą          i dalszą rodziną.
  2. Poznawaj nowe osoby, bądź dobrym przykładem dla dziecka, wspieraj dziecko w zawieraniu nowych kontaktów.
  3. Podróżuj z dzieckiem do krewnych, znajomych – różnymi środkami lokomocji w różne miejsca.
  4. Odwiedzaj z dzieckiem w miejsca publiczne: plac zabaw, biblioteka, kina, restauracje, sklepy.
  5. Zachęcaj dziecko do różnych form ekspresji poprzez rysowanie, malowanie, lepienie, śpiew, taniec, grę na instrumentach, robienie zdjęć.
  6. Wspólnie przeglądajcie i czytajcie książki, czasopisma, codzienne gazety. Rozmawiaj                z dzieckiem, prowokuj do zadawania pytań, do samodzielnego poszukiwania na nie odpowiedzi.
  7. Spędzajcie jak najwięcej czasu na świeżym powietrzu. Grajcie z dzieckiem w różne gry –planszowe, bawcie się w „gry językowe” – stosuj rymowanki, wyliczanki, wymyślajcie nowe słowa.
  8. Zadbaj o wyrażanie przez dziecko emocji, wspieraj je, by zauważyło swoje mocne strony.
  9.  Unikaj podawania gotowych rozwiązań– zachęcasz w ten sposób do myślenia.
  10. Nie chroń nadmiernie swojego dziecka przed nowymi sytuacjami: im częściej ćwiczy, tym lepiej uczy się precyzyjnie klasyfikować bodźce i odróżniać wśród nich te, które nie stanowią zagrożenia.
  11. Jeżeli Twoje dziecko we wrześniu rozpocznie przygodę w przedszkolu, ćwicz stopniowe, na początku krótkotrwałe, potem nieco dłuższe, rozstania z dzieckiem.
  12. Dobrym pomysłem jest przywiezienie z wakacji pamiątki (może to być muszelka lub jakiś kamyczek, kartka pocztowa itp.) dla ulubionej koleżanki.
  13. Po prostu bądź blisko, akceptuj dziecko takim jakie jest. Z pewnością będzie to pierwszy krok do wzmocnienia poczucia własnej wartości dziecka.

 

                                                                                                                                                                                                                         Powodzenia !

 

Wakacyjny niezbędnik logopedyczny

 

Wakacje to czas, który rodzice najchętniej spędzają ze swoimi dziećmi poza domem. Piękna pogoda zachęca do aktywnych form wypoczynku na świeżym powietrzu. Wszystkie te okoliczności wydają się nie sprzyjać kontynuowaniu terapii logopedycznej w wakacje. Można je zorganizować w inny sposób, nie rezygnując przy tym z wakacyjnych przyjemności. Możliwości na ćwiczenia jest wiele, a większość z nich można wykorzystać w najróżniejszych sytuacjach – w podróży, w czasie odpoczynku, czy podczas aktywnie spędzanego czasu poza domem. Przydomowy ogród, mały basen, podwórko, plaża, łąka, las, a nawet kawiarnia to świetne miejsca do zorganizowania zabaw logopedycznych.

Poniżej znajdziecie Państwo kilka propozycji zabaw wspomagających rozwój mowy  podczas wakacji: 

słuchaj w lesie odgłosów ptaków

naśladuj bzyczenie muchy bzzz..

zdmuchnij dmuchawiec

przyklej język do podniebienia i opuść (naśladuj odgłos aparatu)

poliż lody językiem (wewnątrz buzi)

dmuchaj na latawiec

dmuchaj na statek na wodzie

wąchaj kwiaty na łące (wdech nosem, wydech ustami)

narysuj językiem pestki z arbuza na swoim podniebieniu

rozłóż szeroki język na podniebieniu (tak jak rozkładasz parasol na plaży)

puść bańki mydlane

pij gęsty koktajl przez słomkę

zrób bąbelki w napoju

ściągnij wargi w rybi pyszczek

A. Kość

Propozycje ćwiczeń i zabaw logopedycznych dla Rodziców w domu

Ćwiczenia dykcyjne:

- Naśladuj warkot silnika motocyklowego na różnych wysokościach dźwięku.

Najpierw używaj jedynie warg, potem języka, na koniec warg i języka. Warto parsknąć!

- Kilkakrotnie jak najgłośniej przeciągle cmoknij.

- Kilka razy szeroko otwórz i zamknij usta, układając je w pozycji

poszczególnych samogłosek - "a", "o", "u", "e", "i", "y", tym razem rób to głośno.

- Głośno i wyraźnie wypowiadaj połączenia:

"abba, obbo, ubbu, ebbe, ibbi, ybby";

"assa, osso, ussu, esse, issi, yssy".

- W różnym tempie powiedz:

"brim, bram, bram, bram, brom";

"trim, tram, tram, tram, trom";

"krim, kram, kram, kram, krom" itd.

GIMNASTYKA BUZI I JĘZYKA

  1. Parsknięcie (naśladowanie konia) - wykonuj je przy zamkniętych wargach i lekko zaciśniętych zębach. To najlepszy rozluźniający aparat mowy przerywnik, więc parsknij sobie po każdej serii ćwiczeń.
  1. Kilka razy szeroko otwórz i zamknij usta, układając je w pozycji poszczególnych samogłosek (najlepiej w kolejności "a", "o", "u", "e", "i", "y". Na razie rób to bezdźwięcznie. Pamiętaj o parsknięciu.
  1. Lekko otwórz usta, dolną szczęką zataczaj w poziomie jak najrówniejsze koła 10 razy w jedną i 10 w drugą stronę (powinieneś wyglądać jak krową przeżuwająca trawę).
  1. Podobne okręgi tym razem zataczaj w pionie.
  2. Wysuwaj szczękę na przemian daleko do przodu i do tyłu.
  3. Zaciśnij zęby, układaj usta na przemian w szeroki uśmiech i wąziutki dziubek.
  1. Zaciśnij zęby, ustami stulonymi w dziubek staraj się dotknąć na przemian ucha lewego i prawego

 Ćwiczenia języka

-  Dotykamy palcem lub zimną łyżeczką podniebienia tuż za górnymi zębami, nazywając je "zaczarowanym miejscem", "parkingiem" itp.. w którym język (krasnoludek, samochód) powinien przebywać, gdy mamy zamkniętą buzię;

- Zlizywanie nutelli, mleka w proszku itp. z podniebienia przy szeroko otwartych ustach;

- język malarzem – dzieci naśladują malarza, który pędzlem maluje obrazy. Język to pędzel. Dzieci czubkiem języka naśladują malowanie różnych wzorów: kropek, kółek, linii, kwadratów, trójkątów. Za każdym razem moczą pędzel w farbie (dotykanie czubkiem języka wałka dziąsłowego, malują wzór, płuczą pędzel (oblizywanie językiem dolnych dziąseł od wewnętrznej strony);

- Karuzela-  dzieci bardzo lubią kręcić się w koło, twój język także. Włóż język między wargi a dziąsła i zakręć nim raz w prawą, raz w lewą stronę;

- Słoń - ma długą trąbę i potrafi nią wszędzie dosięgnąć. Ciekawe czy potrafisz dosięgnąć językiem do ostatniego zęba na górze i na dole, z prawej i lewej strony;

- Wahadełko – kierowanie czubka języka w kąciki ust;

- Młotek - wbijamy gwoździe w ścianę. Spróbuj zamienić język w młotek i uderzaj o dziąsła tuż za górnymi zębami, naśladując wbijanie gwoździa;

- Wysuwamy język na brodę, zwijamy w „łyżeczkę” i chowamy do buzi;

- Masaż języka –wysuwanie i cofanie języka przez lekko zwarte zęby;

- Schodki – czubek języka dotyka górnych jedynek, górnej wargi, a następnie nosa (buzia otwarta);

- Masaż podniebienia – język jest masażystą i masuje podniebienie od zębów w stronę gardła i z powrotem;

- Naśladowanie różnych zwierząt:

- ”krokodyl” – szerokie otwieranie buzi, wysuwanie żuchwy do przodu, naśladowanie „kłapania paszczą

- „krowa” – naśladowanie przeżuwania trawy,

- „zły pies” – zagryzanie górnymi siekaczami dolnej wargi, udawanie warczenia psa,

- „wyjący pies” – naśladowanie wycia psa do księżyca (a-u, a-u),

- „konik” – kląskanie czubkiem języka o wałek dziąsłowy,

- „kameleon” – jak najdłuższe wysuwanie języka i chowanie go do buzi,

- „żabki” – robienie z buzi dużego balonu, naciskanie lekko paluszkami na policzki, stopniowe wypuszczanie powietrza,

- „króliczek” – próby utrzymywania kredki między górną wargą a nosem.

Ćwiczenia warg

Chcemy pocałować mamę, ale ona jest daleko – posyłamy całuski;

Balonik - nadymanie policzków, usta ściągnięte (dla urozmaicenia bawimy się w baloniki, które "pękają" przekłute palcami);

Zmęczony konik - parskanie wargami;

Kto silniejszy? - napinanie warg w pozycji rozciągniętej. Dwie osoby siedzące naprzeciw siebie trzymają ustami kartkę papieru i każdy ciągnie w swoją stronę. Uwaga - dajmy dziecku szansę wygrania zawodów;

 Świnka - wysuwanie obu warg do przodu, udając ryjek świnki;

Wąsy - wysuwanie warg jak przy wymawianiu u, położenie na górnej wardze słomki lub ołówka i próby jak najdłuższego utrzymania;

Drzwi do domu - buzia to domek krasnoludka, a wargi to drzwi do domku. Pokaż jak wargi ściągnięte do przodu, otwierają się i zamykają;

Straż pożarna - wyraźne wymawianie samogłosek w parach: e o, i u, a, u

A. Kość

Neofobia żywieniowa- co to takiego?

Coraz częściej spotyka się dzieci, które mają skąpe menu żywieniowe, a właściwie należy powiedzieć, iż zjadają wyłącznie bułkę zarówno na śniadanie, obiad, jak i kolację. Wszelka próba zaserwowania  takim dzieciom innego posiłku wywołuje grymaszenie, niechęć a nawet lęk. Naukowcy, obserwując to  narastające wśród dzieci zjawisko, stworzyli termin neofobia żywieniowa, czyli niechęć, lęk do spożywania nowych, nieznanych dotąd pokarmów. Wspomniane zjawisko może pojawić się nawet w przypadkach, gdy dieta dziecka od samego wczesnego etapu rozwoju była prawidłowo rozszerzana. Pojawiają się też przypadki, kiedy to dziecko odmawia spożycia produktu dotąd akceptowanego tylko dlatego, ze zmieniło się jego opakowanie lub został w inny sposób podany. Szacuje się, że neofobia pojawia się najczęściej u małych dzieci od 2. do 5. roku życia i dotyczy braku zainteresowania przede wszystkim zjadaniem mięsa, owoców i warzyw.

Zachowania wskazujące na występowanie u dziecka neofobii żywieniowej:

  • Akceptacja mniej niż 20 produktów.
  • Produkt wzbudza strach, panikę.
  • Już sama ekspozycja produktu wzbudza złość, płacz u dziecka
  • Najczęściej współwystępują zaburzenia sensoryczne, oralno-motoryczne, trauma z jedzeniem.
  • Stres u dziecka, gotowość ucieczki od sytuacji związanych z jedzeniem.
  • Odmowa jedzenia pomimo dyskomfortu, wymiotowanie, wypluwanie spróbowanego jedzenia.
  • Problem występuje nawet w dorosłości.

Przyczyny występowania neofobii żywieniowej upatruje się m.in. w nieodpowiednim sposobie odżywiania się matki dziecka podczas ciąży. Cechy charakteru dziecka, jego temperament, niska otwartość na doświadczenia, wysoka neurotyczność mogą także prowadzić do występowania wybiórczości pokarmowej u dziecka.

Uboga dieta niestety odzwierciedla się niedoborami żywieniowymi i tym samym problemami ze wzrostem i rozwojem dziecka, problemami związanymi z rozwojem emocjonalno-społecznym.. Nieprawidłowy rozwój dziecka wzbudza niepokój rodziców. Niekiedy rodzice czują się na tyle sfrustrowani odmową spożycia przez dziecko posiłku i jego stanem zdrowia, iż próbują nadmiernie zachęcać dziecko do jedzenia, „przekupywać”, a czasami nawet przymuszać, co spotyka się ze strony dziecka z negatywnymi emocjami i  jeszcze większym zdenerwowaniem.

Chcąc pokonać neofobię żywieniową, rodzice powinni podjąć działania mające na celu „oswajanie” jedzenia poprzez np. systematyczne podawanie znanego produktu w połączeniu z nieznanym produktem podanym w małej ilości. Rodzice powinni spożywać ten nieznany produkt w obecności dziecka, pokazując tym samym, iż jest on smaczny, zjadliwy. Powinno się również pozwalać dziecku, aby pobawiło się tym produktem, dotykając, eksplorując go rękoma, co zaciekawi dziecko i umożliwi jednocześnie stworzenie przyjaznej atmosfery, tak niezbędnej przy trudnościach z spożywaniem posiłków. Ogromne znaczenie w walce z neofobią żywieniową u dziecka ma determinacja rodziców i podejmowanie wiele prób wspomnianego już „oswajania” jedzenia, i, jeśli to konieczne, we współpracy z specjalistą.


Opracowała: Monika Mikołajczuk

Źródła informacji:

https://dziecisawazne.pl/bulka-obiad-sniadanie-kolacje-neofobia-zywieniowa/

https://ncez.pzh.gov.pl/dzieci-i-mlodziez/neofobia-zywieniowa-zaburzenie-czy-etap-w-rozwoju-dziecka/

https://1000dni.pl/1-rok-zycia/neofobia-czyli-kiedy-dziecko-nie-chce-jesc?gclid=CjwKCAjw04yjBhApEiwAJcvNodM_qwhKkOUNN2XipZVWp61LX7NlmaAXkZGxQFkJ-AW2HtCtueLMZRoCN-YQAvD_BwE

https://centrumzaburzenodzywiania.pl/strefapacjenta/jak-radzic-sobie-z-neofobia-zywieniowa-dziecka/

Jak rozwijać mowę dziecka?

 

  1. Należy wykonywać często ćwiczenia oddechowe np.:
  • Dmuchanie w wiatraczek
  • Gwizdanie przy użyciu gwizdka- kombinacja dźwięków np. jeden krótki dźwięk- dwa długie
  • Dmuchanie baniek mydlanych
  • Chuchanie w zmarznięte dłonie
  1. Należy ćwiczyć narządy mowy poprzez wykonywanie zabaw artykulacyjnych i dźwiękonaśladowczych np.:
  • Kotek mruczy-(wypowiadanie długiego m) i ziewa (naśladowanie ziewania)
  • Parskanie jak konik, następnie kląskanie językiem
  • Pszczoła bzyczy- (wypowiadanie bzzzyy)
  • Pracujący silnik (wypowiadanie brum)
  • Dawanie całusów (cmokanie ustami ułożonymi w dziubek)
  1. Powinno się mówić do dziecka jak najczęściej podczas codziennej aktywności np.
  • „Przygotowuję obiad. Obieram ziemniaki. Dotknij i zobacz, jakie są twarde”
  • Wspólne rysowanie i nazywanie rysowanych elementów np. rysowanie postaci i nazywanie jej części ciała

Staramy się utrzymywać podczas rozmowy kontakt wzrokowy z dzieckiem, co pozwoli dziecku zaobserwować pracę warg, ułożenie języka dorosłego podczas wypowiadania określonych głosek.  

  1. Słuchamy dziecka, pozwalamy się dziecku w całości wypowiedzieć.

Sprawmy wrażenie osoby zainteresowanej wypowiedzią dziecka, co będzie stanowiło swoistą zachętę dla dziecka do komunikacji. Powinno dać dziecku czas na wypowiedź. Dążyć do tego, aby dziecko poprosiło werbalnie o jakiś przedmiot, zamiast tylko wskazywało palcem.

  1. Powtarzamy treści w poprawnej formie, w celu sprawdzenia zrozumienia przez dorosłego komunikatu dziecka.

Powtarzamy to, co powiedziało dziecko, tylko że w poprawnej formie. Przy tym nie zmuszamy dziecka do powtarzania poprawnie sformułowanej wypowiedzi i nie krytykujemy go!

  1. Jak najczęściej należy czytać dziecku bajki, baśnie, opowiadania dostosowane do ich poziomu rozwoju. Nazywamy obiekty przedstawione na ilustracjach załączonych w książeczkach z bajkami, dzięki czemu wzbogacamy słownik czynny dziecka.
  2. Uczymy się krótkich wierszyków, wyliczanek np.:

„Ałke-ałke-ałke,
miał Michałek chałkę.
Ałka-ałka-ałka,
sucha była chałka,
a Michałek chałki
jadł wielkie kawałki,
ałką-ałką-ałką,
i się zapchał chałką.
Za sucha ta chałka
była dla Michałka!”

  1. Wspólnie śpiewamy krótkie, dostosowane do wieku dziecka piosenki.

Opracowała: Monika Mikołajczuk

Bibliografia:

  • http://ulogopedy.pl/portfolio/cwiczenia-oddechowe/
  • https://zdrowyprzedszkolak.pl/wychowanie/754/jak-stymulowac-mowe-dziecka.html
  • https://dziecisawazne.pl/wspomaganie-rozwoju-mowy-dziecka/
  • Kącik logopedyczny z czasopisma „Bliżej Przedszkola”
  • „Sto wierszyków do ćwiczenia głosek w trudnych zestawieniach” Elżbieta i Witold Szwajkowscy